de samenhang ts emoties en ziekte

– Reeds in 140 n C schreef Galenus, een oude Griekse geneesheer over de relatie tussen emoties en kanker.

– In de werken van Plato, geeft Socrates aan dat het van groot belang is bij ziekte aandacht te besteden aan de geest en de emoties.

Socrates beweerde dat als men deze relatie verwaarloost, men geen volwaardig arts is. Deze klinische wijsheid hield tot het begin van de twintigste eeuw stand. Tegelijkertijd echter ontwikkelde de geneeskunde zich in tegenovergestelde richting. In hun lange strijd om op wetenschappelijke wijze geneeskunde te bedrijven, waren artsen ertoe gekomen de rol van de psyche en het spirituele in de geneeskunde af te wijzen en het te verwijzen naar het ‘mysticisme’ van het verleden. En inderdaad: de ‘wetenschappelijke’ zienswijze dat het lichaam een machine is die ook als een machine kan worden gerepareerd, heeft de mens aangezet tot het ontdekken van protheses, kunstorganen en andere manieren van operatieve mogelijkheden. Doch desondanks deze kundige, technische vooruitgang kon men ziekte niet vermijden.

Een nieuw keerpunt kwam in de jaren zestig, toen de vooraanstaande New York Academy of Sciences medewerking verleende aan twee conferenties, beide met de titel: ‘De psychofysiologische aspecten van kanker. 

De Ayurveda betekent vertaald: ‘Kennis van het leven’. Het is een holistische natuurgeneeskunst uit India, ontstaan uit de Vedische beschaving, Ayurveda wordt gezien als een systeem van heilzame kennis welke de oudste vorm van geneeskunst (5000 jaar!) vertegenwoordigt in de menselijke samenleving. De centrale ayurvedische gedachte is dat een ziekte eerst in de geest ontstaat, en zich pas na herhaald genegeerd te worden in het lichaam manifesteert.

Acupunctuur is een chineese geneeswijze een 3500 jaar geleden ontstaan. Uitgangspunt zijn de meridianen die in ons lichaam lopen en een blokkade vertonen als de onderliggende emotie geblokkeerd is.

Sinds ongeveer 1977 komen er uit de medisch-biologische literatuur in toenemende mate “harde” aanwijzingen dat sociale factoren (oa economische status) en psychologische factoren, aanzienlijke invloed kunnen hebben op het ontstaan van ziekten en het helingsvermogen van het organisme. Dit geldt met name ook voor coronaire hartziekten en kanker. Ongunstige psychosociale condities, zouden de weerstand van het organisme tegen ziekten langs directe weg beïnvloeden.

In 1978 bracht dokter Geerd Hamer een fantastische doorbraak met zijn ontdekkingen dat je lichaam op biologische wijze actie onderneemt, in het veilig stellen van je fysieke overleving. Elke emotie is verbonden met een plaats in de hersenen en deze plaats is via de zenuwen verbonden met een specifiek orgaan. Wanneer jij iets emotioneel niet direct kan plaatsen en verwerken ( je ervaart het als een shock) zet zich dat in je lichaam vast en houdt je lichaam het voor je vast totdat jij voldoende inzicht hebt in de problematiek en je het kan loslaten. Dat betekend dat je lichaam deze pijnlijke zelfonderdrukking dan ook mag loslaten; wat dan ook meestal een fysiek, pijnlijk proces is. Je fysieke pijn is eigenlijk een uitvloeisel van het feit dat je emotioneel een disbalans weer in balans gebracht hebt dus je lichaam doet dat nu ook op fysiek/biologisch niveau. Wat de klassieke wereld ziekte noemt is eigenlijk een bio-logisch zinvol overlevings programma in werking. Met andere woorden ziekte is eigenlijk een genezingsproces waarbij een dokter kan ondersteunen ipv in te grijpen.