De natuurwet of natural law is datgene wat God, de heerser van het universum, aan alle mensen heeft voorgeschreven, niet door enige formele afkondiging, maar door het dictaat van het juiste verstand alleen. De natuurwet is in verplichting superieur aan elke andere. Zij is bindend in alle landen en in alle tijden. Geen enkele menselijke wet is geldig indien zij daartegenover staat, en de wetten die bindend zijn, ontlenen hun gezag rechtstreeks of onrechtstreeks daaraan.
De natuurwet is in verplichting superieur aan elke andere. Zij is bindend in alle landen en in alle tijden. Geen enkele menselijke wet is geldig indien zij daartegenover staat, en de wetten die bindend zijn, ontlenen hun gezag rechtstreeks of onrechtstreeks daaraan.
Dictaat van het juiste verstand
Dit vraagt enige verduidelijking; Hiermee wordt natuurlijk het gezond verstand bedoelt. Een verstand dat in de realiteit staat, zorgvuldig research doet en geleidt wordt door het geweten (innerlijk weten) ipv door oordeel of valse aannames (vals geloof). Met ons fysiek lichaam vangen we trillingen/frequentie op. Daarom kan elk kind/man/vrouw voelen wat goed voelt en wat slecht voelt. We weten allemaal intuitief dat liefde het enige doel is op aarde.
Realiteit, fictie, doel
REALITEIT in de eerste plaats zijn we altijd een natuurlijk privaat wezen: een man/vrouw, autoriteit in eigen leven, genieter van een vrije wil en begiftigd met een geweten; Enkel ondergeschikt aan de wil van onze schepper, de natuurwet die ons zijn gebod meegeeft (= geen verbod): handel altijd liefdevol, vrij van enige kwade wil of opzet = berokken nooit kwaad/schade, binnen de juridische kringen bekend als de lege refenda: het negatief recht)
DOEL: liefde belichamen
FICTIE je stapt in een rol en je kiest ervoor om een persoonlijke functie/positie te bemannen binnen de openbare administratie en uitvoering te geven aan de definitie van die functie. Doel hier is dienstverlening. Het openbaar administratief niveau = een legale fictie met regel-GEVING; Regelt het bezit en het exclusief eigendomsrecht binnen de leefgemeenschap die een man/vrouw geniet.
DOEL : dienstverlening aan je medemens via vastlegging van man’s exclusief recht op bezit en eigendom binnen de leefgemeenschap via de openbare administratie: rechtszekerheid bieden aan de privaat, zodat de privaat de vruchten kan genieten van haar lichaam, tijd & energie
Elke man/vrouw, een natuurlijk wezen wordt geacht:
- de hoogste en enige wet te kennen (de natuurwet, de lege ferenda, of binnen juridische kringen bekend als het negatief recht); De advocaten worden aangeleerd dat de natuurwet een filosofie is; Als je geloofd dat de natuurwet een filosofie is dan wijs je af dat je een natuurlijk wezen bent, dat geregeld wordt door de het geweten: de wet die IN ons leeft; Dat is hetzelfde als verklaren dat een huis kan bestaan zonder fundament;
- een liefdevol wezen te zijn door het leven te bekijken door gods oog
- -handelsbekwaam te zijn door binnen de realiteit en wet te handelen
- zijn verantwoordelijkheid te nemen en zijn acties te corrigeren als blijkt dat je een ander schade/kwaad berokkent (elke vorm van dwang/liefdeloosheid)
We hebben een verantwoordelijkheid tov onze schepper en elkaar, Elke man/vrouw dient de nodige zorgvuldigheid in acht te nemen en ervoor te waken kwade wil te vertonen = enige garantie op vrede en een broederlijke samenleving;
Liefde is dienen = meerwaarde bieden, via geven en ontvangen.
Elke vorm van schending van de vrije wil wordt via karma gecorrigeerd. Leven is enkel mogelijk op grond van liefde. Wie bewust genoeg is die weet dat de almacht de pure bron van onvoorwaardelijke liefde is en dat liefde de enige standaard is. Er is maar 1 rechter en dat is onze schepper.
Het leven heeft als balans liefde met haar 2 polen: geven en nemen. Elke vorm van disbalans wordt automatisch door het leven gecorrigeerd. En aangezien elke mens bestaat bij gratie van haar schepper, is haar schepper = aan het leven.
Als er zelfafwijzing is, wijs je ook je schepper af die de essentie is van elk bestaan en kies je automatisch voor kwaad (liefdeloosheid). Want je kan maar met de ander omgaan zoals je met jezelf omgaat. Elke man/vrouw wordt geacht met respect en eerbied met elkaar om te gaan, dankbaar te zijn voor het leven, een manifestatie van vriendelijkheid en zachtmoedigheid te zijn, zelfredzaam te zijn en verantwoordelijkheid voor zichzelf te dragen, dienstbaar te zijn en elke handeling gedragen te laten zijn door liefde, te handelen vanuit zelfbeheersing en verdraagzaamheid, nederig te zijn, broederschap en gelijkwaardigheid als bouwsteen binnen de gemeenschap; En dat alles is maar mogelijke als wij bereidt zijn om onze persoonlijke wil en begeertes los te laten en onze wil te laten samenvallen met de wil van de allerhoogste die in elk van ons leeft maar die door onze kleinzieligheid verstikt wordt.
Wie onwetend is, begaat geen misdaad maar zal wel tot orde groepen worden, want natural law draait rond balans, vrede, harmonie en evenwicht = Karma zorgt altijd voor correctie
—————
HIeronder vind je wat info over natural law: de nederlanse vertaling en eronder de originele engelse tekst
DE NATUURWET is wat God, de heerser van het universum, heeft voorgeschreven aan alle mensen, niet door een formele afkondiging, maar door het interne dictaat van de rede alleen. Zij wordt vastgesteld door een juiste overweging van de aangenaamheid of onaangenaamheid van menselijke handelingen voor de natuur van de mens; en zij omvat alle plichten die wij verschuldigd zijn, hetzij aan het Opperwezen, hetzij aan onszelf, hetzij aan onze naasten; zoals eerbied voor God, eervol handelen, vriendelijkheid, zachtmoedigheid, matiging, eer aan onze ouders, welwillendheid en respect jegens allen, een strikte nakoming van onze verbintenissen, dankbaarheid, en dergelijke. Erskines Pr. of L. of Scot. B. 1, t. 1, s. 1. Zie
http://www.constitution.org/bouv/bouvier_l.htm (12 van 127)10/10/2005 2:33:16 PM Bouvier’s Law Dictionary, editie 1856 – Letter L Ayl. Pand. tit. 2, p. 5; Cicer. de Leg. lib. 1.
2. De primitieve natuurwetten kunnen tot zes worden teruggebracht, namelijk: 1. Vergelijkende scherpzinnigheid, of rede. 2.
Eigenliefde. 3. De aantrekkingskracht van de seksen tot elkaar. 4. De neiging van ouders naar hun kinderen. 5. Het religieuze gevoel. 6. Sociabiliteit.
3. – 1. Als de mens goed georganiseerd is, is hij in staat het morele goed van het morele kwaad te onderscheiden; en de studie van de mens bewijst dat de mens niet alleen een intelligent, maar ook een vrij wezen is, en hij is daarom verantwoordelijk voor zijn daden. Het oordeel dat wij vormen over onze goede daden, produceert geluk; daarentegen het oordeel dat we vormen over onze slechte daden, produceert ongeluk.
4. – 2. Ieder bezield wezen wordt door zijn natuur gedwongen tot zijn eigen behoud, om zijn leven en lichaam te beschermen…
tegen verwondingen, om te vermijden wat schadelijk kan zijn, en om te voorzien in alles wat nodig is voor zijn bestaan. Vandaar de plicht om te waken over zijn eigen behoud. Zelfmoord en duelleren zijn daarom in strijd met deze wet. man kan zichzelf niet verminken, noch afstand doen van zijn vrijheid.
5. – 3. De aantrekkingskracht van de geslachten is voorzien voor het behoud van het menselijk ras, en deze wet veroordeelt het celibaat. Het einde van het huwelijk bewijst dat polygamie, (q. v.) en polyendry, (q. v.) in strijd zijn met de wet van de natuur. Hieruit volgt dat de man en de vrouw een wederzijds en exclusief recht op elkaar hebben.
6. – 4. De mens is vanaf zijn geboorte totaal niet in staat om te voorzien in de minste van zijn behoeften; maar de liefde van zijn
ouders voorziet in deze zwakte. Dit is een van de krachtigste wetten van de natuur. De belangrijkste plichten die het oplegt aan de ouders, zijn om het kind alle zorg te geven die zijn zwakte vereist, om te zorgen voor zijn noodzakelijke voeding en kleding, om het te onderwijzen, om te voorzien in zijn behoeften, en om dwangmiddelen te gebruiken voor zijn welzijn als dat nodig is.
7. – 5. Het religieuze gevoel dat ons van nature naar het Opperwezen leidt, is een van de eigenschappen die alleen aan de mensheid toebehoren; en het belang ervan geeft het de rang van de morele wet van de natuur.
8. – 6. De noodzaak die de mens voelt om in gemeenschap te leven, is een van de primitieve wetten van de natuur, waaruit onze plichten en rechten voortvloeien.
EQUITABLE: billjk, rechtvaardig, eerlijk, gelijkwaardig, onpartijdig. Dat wat in overeenstemming is met de natuurwet. Wolff, Inst. §83. EQUITABLE. That which is in conformity to the natural law. Wolff, Inst. §83.
DE WET Het recht wordt in het algemeen verdeeld in vier hoofdklassen, namelijk: natuurrecht, volkenrecht, publiek recht en privaatrecht /burgerlijk recht. Law is generally divided into four principle classes, namely; Natural law, the law of nations, public
law, and private or civil law.
HET NATUURLIJK RECHT van de naties bestaat uit die regels, die universeel zijn, van toepassing voor alle mensen en alle naties, en die kunnen worden afgeleid door de hulp van de openbaring of de rede, als als zijnde van nut voor naties, en onlosmakelijk verbonden met hun bestaan. Het positieve volkenrecht bestaat uit regels en verplichtingen, die hun oorsprong niet vinden in het goddelijke of natuurlijke recht, maar in menselijke verdragen of overeenkomsten, uitdrukkelijk of onuitgesproken; dat wil zeggen, ze zijn afhankelijk van gewoonte of conventie. s. The natural law of nations consists of those rules, which, being universal, apply
to all men and to all nations, and which may be deduced by the assistance of revelation or reason, as being of utility to nations, and inseparable from their existence. The positive law of nations consists of rules and obligations, which owe their origin, not to the divine or natural law, but to human compacts or agreements, either express or unplied; that is, they are dependent on custom or convention.
LAW OF NATURE. The law of nature is that which God, the sovereign of the universe, has prescribed
to all men, not by any formal promulgation, but by the internal dictate of reason alone. It is discovered
by a just consideration of the agreeableness or disagreeableness of human actions to the nature of man;
and it comprehends all the duties which we owe either to the Supreme Being, to ourselves, or to our
neighbors; as reverence to God, self-defence, temperance, honor to our parents, benevolence to all, a
strict adherence to our engagements, gratitude, and the like. Erskines Pr. of L. of Scot. B. 1, t. 1, s. 1. See
http://www.constitution.org/bouv/bouvier_l.htm (12 of 127)10/10/2005 2:33:16 PM
Bouvier’s Law Dictionary, 1856 Edition – Letter L
Ayl. Pand. tit. 2, p. 5; Cicer. de Leg. lib. 1.
2. The primitive laws of nature may be reduced to six, namely: 1. Comparative sagacity, or reason. 2.
Self-love. 3. The attraction of the sexes to each other. 4. The tendemess of parents towards their
children. 5. The religious sentiment. 6. Sociability.
3. – 1. When man is properly organized, he is able to discover moral good from moral evil; and the study
of man proves that man is not only an intelligent, but a free being, and he is therefore responsible for his
actions. The judgment we form of our good actions, produces happiness; on the contrary the judgment
we form of our bad actions produces unhappiness.
4. – 2. Every animated being is impelled by nature to his own preservation, to defend his life and body
from injuries, to shun what may be hurtful, and to provide all things requisite to his existence. Hence the
duty to watch over his own preservation. Suicide and duelling are therefore contrary to this law; and a
man cannot mutilate himself, nor renounce his liberty.
5. – 3. The attraction of the sexes has been provided for the preservation of the human race, and this law
condemns celibacy. The end of marriage proves that polygamy, (q. v.) and polyendry, (q. v.) are
contrary to the law of nature. Hence it follows that the husband and wife have a mutual and exclusive
right over each other.
6. – 4. Man from his birth is wholly unable to provide for the least of his necessities; but the love of his
parents supplies for this weakness. This is one of the most powerful laws of nature. The principal duties
it imposes on the parents, are to bestow on the child all the care its weakness requires, to provide for its
necessary food and clothing, to instruct it, to provide for its wants, and to use coercive means for its
good, when requisite.
7. – 5. The religious sentiment which leads us naturally towards the Supreme Being, is one of the
attributes which belong to humanity alone; and its importance gives it the rank of the moral law of
nature. From this sentiment arise all the sects and different forms of worship among men.
8. – 6. The need which man feels to live in society, is one of the primitive laws of nature, whence flow
our duties and rights; and the existence of society depends upon the condition that the rights of all shall
be respected. On this law are based the assistance, succors and good offices which men owe to each
other, they being unable to provide each every thing for himself.
BURGERLIJK RECHT Onder de term burgerlijk recht wordt ook verstaan het bijzondere recht van elk volk, in tegenstelling tot het natuurrecht, of de wet van de naties, die gemeenschappelijk zijn voor iedereen. Just. Inst. l. 1, t. 1, §1, 2; Ersk. Pr. L. Scot. B. 1, t. 1, s. 4. By the term civil law is also understood the particular law of each people, opposed to natural law, or
the law of nations, which are common to all. Just. Inst. l. 1, t. 1, §1, 2; Ersk. Pr. L. Scot. B. 1, t. 1, s. 4. In
this sense it, is used by Judge Swift. See below.
HET INTERNATIONAAL RECHT is over het algemeen verdeeld in twee takken: 1. Het natuurrecht van de naties, bestaande uit
de regels van rechtvaardigheid die van toepassing zijn op het gedrag van staten International law is generally divided into two branches; 1. The natural law of nations, consisting of the rules of justice applicable to the conduct of states.
EEN VADER: is de natuurlijke voogd van zijn kinderen, en zijn plicht volgens de natuurwet bestaat erin hen te onderhouden en op te voeden tijdens hun kindertijd, en een noodzakelijke voorziening te treffen voor hun geluk in het leven… A father is the natural guardian of his children, and his duty by the natural law consists in maintaining them and educating them during their infancy, and making a necessary provision for their happiness in life.
Natural law volgens Black’s Law Dictionary, 2nd Ed.
Originele engelse tekst staat eronder; Een gedragsregel die voortkomt uit de natuurlijke relaties van menselijke wezens, ingesteld door de Schepper, en die bestaat vóór enig positief voorschrift van Webster. De basis van deze wet wordt door de beste schrijvers gelegd in de wil van God, ontdekt door de juiste rede en geholpen door de goddelijke openbaring; en de beginselen ervan zijn, wanneer ze van toepassing zijn, met gelijke verplichting van toepassing op individuen en naties. 1 Kent, Comm. 2, noot; Id 4, noot. Zie Jus NATURALE. De regel en het dictaat van de juiste rede, die de morele mismaaktheid of morele noodzakelijkheid aantoont, die in elke handeling bestaat, overeenkomstig haar geschiktheid of ongeschiktheid voor een redelijke natuur. Tayl. Civil Law, 99. Deze uitdrukking “natural law” of “jus naturale” werd veel gebruikt in de filosofische speculaties van de Romeinse juristen van het Antonijnse tijdperk, en was bedoeld om een stelsel van regels en beginselen aan te duiden voor de leiding van het menselijk gedrag, dat, onafhankelijk van het uitgevaardigde recht of van de systemen die eigen zijn aan een bepaald volk, ontdekt zou kunnen worden door de rationele intelligentie van de mens, en zou blijken voort te komen uit en in overeenstemming te zijn met zijn natuur, waarmee zijn gehele mentale, morele en fysieke constitutie wordt bedoeld. Het uitgangspunt voor deze opvatting was de Stoïcijnse doctrine van een leven “volgens de natuur”, die op haar beurt berustte op het zuiver veronderstelde bestaan, in primitieve tijden, van een “natuurtoestand”; dat wil zeggen, een toestand van samenleving waarin de mensen universeel uitsluitend werden geregeerd door een rationele en consequente gehoorzaamheid aan de behoeften, impulsen en aansporingen van hun ware natuur, een natuur die nog niet werd aangetast door oneerlijkheid, leugenachtigheid of overgave aan de lagere hartstochten. Zie Maine, Anc. Law, 50, et seq. Wij begrijpen dat alle wetten ofwel menselijk ofwel goddelijk zijn, naargelang zij de mens of God als auteur hebben; en goddelijke wetten zijn er in twee soorten, namelijk: (1) natuurlijke wetten; (2) positieve of geopenbaarde wetten. Een natuurwet wordt door Burlamaqui gedefinieerd als “een regel die zo noodzakelijk overeenstemt met de aard en de toestand van de mens, dat zonder inachtneming van de regels ervan de vrede en het geluk van de samenleving nooit kunnen worden bewaard.” En hij zegt dat deze “natuurlijke NATURALE EST QUIDLIBET 805
NATURAL LAW
A rule of conduct arising out of the natural relations of human beings, established by the Creator, and existing prior to any positive precept Webster. The foundation of this law is placed by the best writers in the will of God, discovered by right reason, and aided by divine revelation ; and its principles, when applicable, apply with equal obligation to individuals and to nations. 1 Kent, Comm. 2, note; Id 4, note. See Jus NATURALE. The rule and dictate of right reason, showing the moral deformity or moral necessity there is in any act, according to its suitableness or unsuitableness to a reasonable nature. Tayl. Civil Law, 99. This expression, “natural law,” or jus naturale, was largely used in the philosophical speculations of the Roman jurists of the Antonine age, and was intended to denote a system of rules and principles for the guidance of human conduct which, independently of enacted law or of the systems peculiar to any one people, might be discovered by the rational intelligence of man, and would be found to grow out of and conform to his nature, meaning by that word his whole mental, moral, and physical constitution. The point of departure for this conception was the Stoic doctrine of a life ordered “according to nature,” which in its turn rested upon the purely supposititious existence, in primitive times, of a “state of nature;” that is, a condition of society in which men universally were governed solely by a rational and consistent obedience to the needs, impulses, aud promptings of their true nature, such nature being as yet undefaced by dishonesty, falsehood, or indulgence of the baser passions. See Maine, Anc. Law, 50, et seq. We understand all laws to be either human or divine, according as they have man or God for their author; and divine laws are of two kinds, that is to say: (1) Natural laws; (2) positive or revealed laws. A natural law is defined by Burlamaqui to be “a rule which so necessarily agrees with the nature and state of man that, without observing its maxims, the peace and happiness of society can never be preserved.” And he says that these are called “natural NATURALE EST QUIDLIBET 805 BRON
Het volkenrecht
Het volkenrecht is een stelsel van regels, door het menselijk verstand af te leiden uit de onveranderlijke beginselen van natuurlijke rechtvaardigheid, en door universele instemming ingesteld onder de beschaafde naties van de aarde, teneinde alle geschillen te beslechten, en de inachtneming van goede trouw en rechtvaardigheid te verzekeren in het verkeer dat dikwijls tussen hen moet plaatsvinden; of het hangt af van onderlinge verdragen, verdragen, bonden en overeenkomsten tussen afzonderlijke, vrije en onafhankelijke gemeenschappen. Het volkenrecht, jus gentium, wordt de laatste jaren ook wel internationaal recht genoemd.
VAN HET VOLKENRECHT. 5 Nr. 10. Voorlopig boek, deel 1, tit. 2, hfdst. 2. Nr. 10.
Volken worden ten opzichte van elkaar beschouwd als individuen, en het recht der naties moet de verschillen regelen die tussen hen kunnen bestaan in hun nationale hoedanigheid. Omdat zij zich in een natuurstaat bevinden, moeten zij worden beschouwd als vrije en onafhankelijke mannen die in die staat leven; en daarom moeten de regels van het natuurrecht op hen worden toegepast.
Het volkenrecht wordt in het algemeen verdeeld in twee takken :
- Het natuurrecht der volkeren, bestaande uit de regels van rechtvaardigheid die van toepassing zijn op het gedrag van staten.
- Het positieve volkenrecht, dat bestaat uit, ten eerste, het vrijwillige volkenrecht, afgeleid van de veronderstelde toestemming van volken, voortvloeiend uit hun algemeen gebruik; ten tweede, het conventionele volkenrecht, afgeleid van de uitdrukkelijke toestemming van volken, als individuen, zoals blijkt uit verdragen en andere internationale contracten of verdragen; ten derde, het gewoonterecht van volken, dat een stilzwijgende toestemming is voor bepaalde regels die door hen in acht zijn genomen.
die door hen in acht zijn genomen.
Het volkenrecht is door schrijvers verdeeld in noodzakelijk of vrijwillig, of in absoluut en willekeurig; door anderen in primair en secundair, welk laatste weer is onderverdeeld in gewoonterecht en conventioneel. Een andere verdeling is gemaakt in natuurlijk en positief.
De verschillende bronnen en bewijzen van het volkenrecht zijn de volgende :
1 . De gedragsregels die met het verstand kunnen worden afgeleid uit de aard van de maatschappij die bestaat tussen onafhankelijke staten, en die in acht moeten worden genomen tussen naties.
2. De uitspraken van internationale rechtbanken, zoals prijshoven en arbitragecommissies.
3. Tekstschrijvers van gezag.
4. Verordeningen of wetten van bepaalde staten, die gedragsregels voorschrijven voor hun schepen en prijsrechtbanken.