Hallo fijn dat je ons gevonden hebt; ps je zal zeker schrijffouten ontdekken op deze site, hier lees je waarom dit voor mij ok is; Legale kolder wikipedia: Voor de consumenten van het recht is het belangrijk te weten dat het recht breder is dan alleen de wet. Dienaren der wet (dienders) kijken alleen of de wet wordt gevolgd ……..; Kan je een huis bouwen breder dan zijn fundament? Denk jij nu: natuurlijk kan dat, dan wens ik je veel plezier met een huis dat kromtrekt en verzakt. Ons moreel huis is krom en in vervallen staat, want de maatschappelijke structuur is gedragen door gebrek aan zingeving: fictie, dwang en functionele verantwoordelijkhheid teneinde morele verantwoordelijkheid te ontlopen. De mens die moreel volwasssen is weet dat als je de grens van wat goed is oprekt, je simpelweg onrecht voortbrengt. Dwang is zuiver onrecht — en geen enkele functie of fictie die het concept van “breder recht” verzint, kan dat rechtvaardigen. De vraag is: hoe trekt men op vandaag de grens tussen de positieve opdracht tot dienen en de negatieve plicht tot het zich onthouden van ingrijpen in andersmans leven. Waaraan toetst men in de praktijk ? Is het de taak van leidinggeven om te overheersen, of om positief te stimuleren richting morele ontwikkeling, bewustwording, zelfredzaamheid en positieve omgang in de geest van broederschap? Wat is behoorlijk bestuur? Het blindelings uitvoering geven aan commerciele en administratieve formaliteiten zonder morele verantwoordelijkheid? Heeft het leven, de mens maar de waarde van een formaliteit, van ding? Wat men de menselijke waardigheid, grondrecht nr 1 in de Vn en EU? Gerechtigheid, rechtschapenheid, het in balans brengen van alle vormen van liefdeloosheid -geweld, angst en dwang- begint met het begrijpen wat het betekent een mens, scheppend wezen te zijn gelijk in potentieel aan onze schepper. Plant noch dier beschikt over dit scheppend vermogen. Sta hierbij stil, gebruik dit als uitgangspunt: wat ben ik mens, wat betekent het geest in ontwikkeling te zijn binnen een uniek individueel fysiek lichaam. De mens moet leren begrijpen wat hij is en wat haar potentieel, waarde is. We zijn geen ding, geen uitvoerend lichaam of administratieve formaliteit. Vrede, vrijheid en gerechtigheid zijn gedragen door begrip, door het begrip wat het betekend een geestelijk levend wezen te zijn. Niet ons lichaam is de absolute factor maar onze geest. De quantumfysica toont aan dat de mens energie, frequentie en electrische impulsen is, aangestuurd door de geest, onze gedachtengang. De mens degraderen tot louter een administratief ding of functie is afbreuk doen aan onze menselijke waardigheid als geestelijke essentie die wonderbaarlijk is. De hedendaagse rechtsvisie — het positief recht — is van de laagste orde. Zij brengt dwang, persoonlijke willekeur en immoraliteit voort en leidt tot depressie, burn-outs, lijden, verdeeldheid, ongelijkheid, belasting en aanslag. Zij staat lijnrecht tegenover de hoogste rechtsorde: de Wet en de fundamentele rechten van de mens. In de praktijk van het positief recht krijgen maatschappij en administratie een hogere waarde dan het leven zelf, wordt de mens ondergeschikt emaakt aan organisatie door weigering de mens te erkennen in haar waardigheid als geestelijk levend wezen. Nu we het AI tijdperk ingaan en de mogelijkheden om te copieren, imiteren, controleren ongelimiteerd zijn, is het meer dan ooit cruciaal om vanuit de juiste mentaliteit -geestegesteldheid – te organiseren. Moet men meer inzetten op morele ontwikkeling, moreel bewustzijn en morele verantwoordelijkheid. Het wordt tijd dat we ons identificeren in onze ware hoedanigheid als geestelijk levend wezen die waarde toe te voegen heeft ipv blijven aanmodderen binnen de leugen der commerciele rechtsficties. Enkele reflectieve vragen: Hoe kan het dat men belasting, dwang en aanslag kan presenteren als: De kapitale fout die men op vandaag maakt is om menselijke gebruiken en regels de wet te noemen. Al 25 jaar begeleid ik mensen in het begrijpen van wat positief is en loslaten van negatieve gewoontes. Als ik iets geleerd heb in mijn leven dan is het dat gewoontes allesbehalve vaststaand dus de wet zijn. Het mensdom onderscheid zich van het dieren- en plantenrijk dankzij het scheppend reflectief vermogen: het geestelijk vermogen tot zelfbewustzijn en begrip van de impact van jouw denken en handelen op je omgeving. Ik denk dus ik creëer. Helaas maken weinig mensen er bewust en behoorlijk gebruik van, want dat impliceert morele verantwoordelijkheid nemen en dat wil men binnen het bedrijfsleven en dagelijks leven juist vermijden. Reflecteer eens op de volgende 3 vragen: 1. De wet spruit niet voort uit de mens, maar is dat waaraan elke mens onderhevig is. De wet is dat wat het leven draagt. Een gewoonte is een wet want een gewoonte kan zowel negatief als positief zijn. De wet is het toppunt van positiviteit: absoluut, onaantastbaar, eeuwig en onveranderlijk want ze is de basis van het leven zelf. De wet is het leven. Het is aan de mens om als levend wezen, haar geest/bewustzijn op één lijn te brengen met de essentie van het leven, de wet. De mens die bewust wil kijken naar het leven, ziet de universele intelligentie of vermogen, die als wet en scheppend principe doorheen elke vorm werkzaam is. De wet kan je het best omschrijven als het beginsel van onvoorwaardelijke liefde, in de praktijk het do not harm principe. Onze maatschappij (praktische regelgeving) is van de laagste orde omdat het moraliteit loskoppelt van de functionele praktijk: de mens als domme kracht, louter uitvoerend lichaam ipv als geestelijk volwaardig moreel verantwoord wezen. Organisatie gaat in essentie om verbinden, om elkaar de hand te reiken (dienstverlening ipv handel), om morele ontwikkelling en dat begrip is nog niet doorgesijpelt op het praktisch niveau, ondanks de wijsheid die vervat ligt in de Universele Rechten van de Mens (UVRM en IVBPR). Dit is de verantwoordelijkheid van ELKE mens! De menselijke regels zijn niet de wet maar moeten conform de wet zijn om als positief instrument aangeboden te worden aan de samenleving. Samenvattend: zijn toch geen betrokken partij en mogen niet aangesproken/ aansprakelijk gesteld worden en ter morele verantwoording geroepen worden = welkom breder recht, de spookwereld en juridische kolder der rechtsfictie. 😮 De rechter = immuniteit dus onaantastbaar, het OM bewaakt louter de formaliteiten ipv de wet de waarborgen, de raad van bestuur = een spook dus “ongrijpbaar”. Maar alles is ok hoor want gelukkig is voldaan aan de administratieve formaliteiten: de dagvaarding bevat de naam van het spook dus het spook kan recht claimen AMEN 🙄 Het lijkt wel een script voor een klucht. En dan verbaasd zijn dat onrecht, persoonlijke willekeur en gebrek aan morele verantwoordelijkheid de maatschappelijke structuur is. Dit presenteert men als een positieve praktijk, die rechtschapen en integer is en die recht/ het goede voortbrengt. Als ik dit toets aan de wet – aan de mate van liefde die hierdoor vrij komt – dan gaat dit dik onder nul. Zo eenvoudig kan toetsing zijn, zo eenvoudig is het om gerechtigheid doorgang te laten vinden en geen ruimte te maken voor functioneel misbruik. Willen geloven dat recht breder dan de wet is of de regel de wet is, is de butler die geloofd dat hij de eigenaar is. Zolang men binnen het rechtwezen weigert de mens in haar volheid en waardigheid als geestelijk wezen, als moreel verantwoord wezen te erkennen blokkeer je een positieve samenleving, vrijheid en gerechtigheid. 4. Er is een hemelsbreed verschil tussen recht en gunst. Een recht is absoluut in haar uitdrukken van wat positief en liefdevol is vrij van ingrijpen in andermans leven. Het is conform de wet, het beginsel van onvoorwaardelijke liefde. Een gunst daarentegen berust op persoonlijke willekeur: men verleent of weigert ze naar eigen belang, emotie of voordeel. Een gunst is geen universeel principe, maar een tijdelijke concessie. Omdat ze voortkomt uit menselijke interpretatie en formaliteit, kan ze breed of eng toegepast worden en zowel ten goede als ten kwade uitwerken, al naargelang hoe je het zelf invult of je in een goeie of negatieve bui bent. Je doet afbreuk aan het rechtswezen door het louter als een formaliteit te zien ipv als uitdrukking van wat positief is = gedragen met liefde voor het leven en vrij van negativiteit. Negatief zijn alle vormen van geweld en liefdeloosheid: dwang, manipulatie, diefstal, agressie….. Regels, normen en gewoontes dienen op één lijn te zijn met de wet zodat het goede, dat wat recht en positief is zich kan manifesteren in het leven. Als regels het recht, dat wat goed en liefdevol is “oprekken” doorstaan zij de toets aan de wet niet: het beginsel van onvoorwaardelijke liefde, het do not harm principe zoals uitgedrukt via de fundamentele rechten van de mens. In dat geval is de regel immoreel en onwettig, en mag dit niet als positief middel aangeboden worden aan de samenleving, omdat het enkel onrecht,lijden en machtsmisbruik in het leven roept. Het recht binnen de hedendaagse “rechts”visie en praktijk is van de laagst mogelijke orde, gebaseerd op dwang en ontslag van morele verantwoordelijkheid, draait enkel om commerciele functionaliteit en dogma ipv gerechtigheid, het goede voortbrengen, handreiking en morele ontwikkeling. Elke moreel volwassen mens weet in het hart en kan begrijpen dat dwang, liegen, manipuleren en stelen negatief, ingrijpend en grensoverschrijdend gedrag is, een uitdrukking van liefdeloosheid en geweld = onrecht. Wat de moreel onvolwassen mens nog niet begrijpt is dat een functie valt binnen de morele verantwoordelijkheid die je als mens draagt. (UVRM1, preambule IVBPR, IVESCR) Maw een commerciele functie is geen excuus om aanspraak of verantwoordelijkheid te beperken. Je ben een menselijk individu of je nu handelt binnen een functie, groepsdynamiek of niet. Morele verantwoordelijkheid afschuiven op rechtsfictie is pure kolder. Niet de fictie: de overheid is moreel verantwoordelijk maar elke mens individueel. Elke mens is geest in ontwikkeling. Zolang men organisaties blijft in stand houden die aansprakelijkheid beperken tot zelfs immuniteit inroepen, tot zolang zal immoraliteit heersen en zullen we er nooit in slagen vrede, vrijheid, de geest van broederschap en gerechtigheid te verankeren. Het begint bij jezelf, onthou dat. Ik merk dat 98% van de mensen en zakenlui niet begrijpen wat beperkte aansprakelijkheid inhoudt. Dat is simpelweg: “ik handel wel voor eigen zak maar verdoezel dit door te handelen onder de naam en rekening van een rechtsfictie waardoor ik mijn handen in onschuld was ondanks het feit dat ik onrechtmatig handel want ik beroof je van je autonomie en grijp in in jouw leven via gelegaliseerde dwang”. Is dit echt moreel te verantwoorden? Eigen belang doordrukken op grond van afwijzing van morele verantwoordelijkheid Ik had vorige week een gesprek met DNS belgium, inzake bepaalde praktijken van registars. De repliek daarop was: “tja er is geen regel die het verbiedt”. Dit laconiek antwoord illustreert de diepgewortelde morele onvolwassenheid van onze maatschappij. De norm is geworden: handelen naar eigenbelang, en wacht op een regel die roet in het eten gooit. Echter hoe meer regels hoe meer willekeur, dwang en immoraliteit je in het leven roept, want enkel de wet is de leidraad voor wat goed en positief is. Goed doen is enkel mogelijk als de mens er uit vrije wil voor kiest, maw als die mens zo volwassen wil zijn om morele verantwoordelijkheid te nemen. Zolang de samenleving deze peuter-logica handhaaft, zal onrecht, opportunisme en misbruik telkens opnieuw opduiken. Pas wanneer we terugkeren naar het principe van bewuste morele verantwoordelijkheid – handelen uit innerlijk weten (geweten), liefde, zorg en gerechtigheid – kan dienstverlening de essentie worden van organisatie en samenleving. Ik ben pro uitwisselen van gaven en talenten, en daar mag zeker een ruilmiddel tegenoverstaan als waardering maar dan aub wel op positieve en moreel verantwoorde wijze. Er is geen overheid of systeem die leven kapot maakt, er zijn enkel mensen die weigeren te reflecteren = hun gezond verstand en geweten te gebruiken zodat ze in de geest van broederschap met elkaar om kunnen gaan (UVRM1). Vrijheid en gerechtigheid is enkel mogelijk als de morele verantwoordelijkheid bij de individuele mens berust ipv doorgeschoven te worden naar de rechtsfictie: de overheid, die men alle autoriteit toekent, daar waar die in werkelijkheid toekomt aan het leven zelf (God, de universele intelligentie). Je bestaat dankzij het leven, niet dankzij de overheid. Geen enkele overeenkomst, contract of organisatorische vorm bestaat op zichzelf. Het is steeds een mens die uitdrukking geeft aan een intentie, maar weigert ervoor de volle verantwoordelijkheid te dragen, en liever schuilt achter het masker der fictie om eigenbelang af te dwingen, liefdeloos en grensoverschrijdend gedrag te rechtvaardigen. Dit uitgangspunt vind je ook terug in het UVRM art 1: Het is pijnlijk hoe moreel onvolwassen onze hedendaagse maatschappij is. Steeds opnieuw ziet men hoe onwillig de mens is om voor liefde te kiezen. Aan de toestand van de maatschappij leest men het bewustzijnsniveau van het volk af. Er is een groot verschil tussen denken dat je goed doet en weten dat je goed doet. De mens die weet dat hij goed doet, kan dit ten gronde motiveren, omdat zijn handelen geworteld is in innerlijk weten, geweten en liefde. De mens die enkel denkt dat hij goed doet, begrijpt niet werkelijk wat hij doet en kan dan ook niet ten gronde motiveren. Hij verwijst louter naar een regel of een gewoonte en zegt: “omdat dit nu eenmaal zo is.” Voor die mens is de vraag of iets werkelijk positief is en conform de Wet — of het werkelijk liefde en gerechtigheid dient — “een brug te ver”. De toets is eenvoudig: bevordert die regel of actie liefde, vrede, vrijheid, verbinding en gerechtigheid, of brengt het dwang, verdeeldheid, oordeel en lijden voort? Nodigt het uit tot het nemen van verantwoordelijkheid? Een handeling is positief als het een helpende hand is, zonder dat die ingrijpt in de private sfeer van die mens. Elke mens is geest in ontwikkeling dus je kan nooit voor de ander bepalen wat juist is. Daarom is elke situatie uniek en kan dit niet via standaard of formaliteit aangepakt worden. Dat is pijnlijk, maar tegelijk onthullend: het laat zien waar de pijn zit en wat geheeld moet worden. 🔹 Negatieve ontwikkeling (wanneer de mens weigert te reflecteren) 🔹 Positieve ontwikkeling (wanneer de Wet in haar kosmisch karakter erkend wordt) De maatschappij evolueert nu naar een punt waarop het oude : functioneel dwingend, formeel dwingend, commercieel dwingend, zijn legitimiteit verliest, omdat mensen voelen dat het enkel onrecht, belasting en dwang voortbrengt ipv morele ontwikkeling, vreugde, vrijheid en gerechtigheid. De Reflectant vs. de Filosoof Waar de filosoof te vaak blijft hangen in de abstracte sfeer van het theoretische of academische, treedt de Reflectant in de authentieke praktijk van het bewust bestaan. Niet als neutrale toeschouwer, maar als bewuste beleving — als mens die innerlijke waarheid, morele verantwoordelijkheid en liefdevolle afstemming als hoogste maatstaf hanteert. De Reflectant belichaamt het denken, doorvoelt het (ge)weten, en weerspiegelt het leven (god, de kosmische intelligentie). Zie de reflectant als de opvolger van de filosoof. De morele evolutie Ons geestelijk vermogen – ons moreel kompas – is net als een spier: het is een instrument dat geoefend en getraind moet worden. Elke mens beschikt over: Via het verstand en het geweten kan de mens de Wet opvangen, het leven beleven en erover reflecteren — met andere woorden: een lichaam van liefde zijn. Daarom dient elke mens bekwaam te zijn om zelf het onderscheid te maken tussen goed en kwaad en zich te onthouden van alle vormen van grensoverschrijdend gedrag en eigenbelang die ten koste gaan van een ander levend wezen. Dit vergt zelfdiscipline en het willen nemen van verantwoordelijkheid, in plaats van schuld steeds buiten zichzelf te leggen. Hoe meer betutteling de legale wereld oplegt, hoe meer dwingende regels er ontstaan, des te dwazer en gevaarlijker de mens wordt. Want dan denkt men niet langer: “wat is goed?” maar enkel: “bestaat er een regel, en zo niet, dan kan ik mijn gang gaan.” Alain Bloch: magistraat-lid en gewezen voorzitter de Hoge Raad voor de Justitie (belgie), In een democratische rechtsstaat is beredeneerde kritiek op de werking van Justitie die gebaseerd is op een correcte analyse en toelaat dat conclusies voldoende gewikt en gewogen worden, essentieel en nodig. In een democratie houden de fundamenten van de rechtsstaat immers pas stand wanneer een grote meerderheid van de bevolking deze fundamenten deelt, wanneer het belang van de rechtsstaat wordt verdedigd door burgers, journalisten én politici en wanneer mensen voldoende vertrouwen kunnen hebben in het functioneren van de rechtsstaat. Brussel, 5.7.2023 COM(2023) 800 final Verslag over de rechtsstaat 2023 Resolutie (2023/2004(INI)), waarin de EU expliciet oproept tot burgerparticipatie en bescherming van fundamentele rechten, als peiler vd rechtstaat en democratie Alles is bewustzijn, geloof en interpretatie. Toch worden juristen opgeleid in formele spelletjes om gelijk te krijgen en fictie, niet in goed doen of morele bewustwording. Een advocate zei mij in 2023 meewarig: “Als jij wil leven volgens de hoge standaard van natuurrecht en de fundamentele rechten van de mens, dan moet je een eiland kopen en daar alleen gaan wonen.” Het is verbijsterend hoe men zich manifesteert als louter uitvoerder van formaliteiten, in plaats van als levend, zelfbewust geestelijk wezen. Hoe kan men na vijf jaar studie van wet en recht de basis van liefde en het do no harm-principe negeren? Volgens de hedendaagse juridische gemeenschap is een fundament overbodig — alsof een huis gewoon in de lucht kan hangen. Maar een recht dat geen fundament in liefde en gerechtigheid heeft, kan nooit standhouden. blogartikel historiek mensenrechten vanf 1750vchr Ik, isabelle lambrecht, verklaar als oprichtster van deze groep de levende gemeenschap, UITDRUKKELIJK dat ik mij distantieer, van elke vorm van gedachtengoed/ visie die uitnodigt tot verdeeldheid, neerbuigendheid, agressie, onbegrip of vijandschap naar de mensen die een andere visie hebben dan ikzelf. Niks uit bovenstaande kennisgeving mag uit zijn context gehaald worden of geïsoleerd. Deze kennisgeving kan enkel op zijn geheel gelezen en geïnterpreteerd worden en is bedoelt om bewustzijn, reflectie en positief kritische analyse te stimuleren. ELke mens, die een andere visie heeft of hierover wil communiceren is hartelijk welkom in onze telegramgroep . Elke persoon die van vanuit zijn/haar juridische positie bovenstaande in twijfel trekt of hierover met ons in communicatie wil gaan, kan mailen naar admin@levende-gemeenschap.eu. gewijzigd op 26/08/2025 Het geestelijk wezen: isabelle lambrecht oprichter van deze natuurlijke beweging
Je bent waarschijnlijk op zoek naar de juiste kennis, waardoor jij:
Kritische analyse en logisch willen denken helpt
2. de wet ligt buiten de invloedsfeer van de mens en is dat wat de mens draagt. De eigenschappen van de wet zijn: kosmisch (goddelijk), vaststaand, absoluut en eeuwig, brengt balans, vrijheid, vreugde en gerechtigheid. In tegenstelling tot 97% van het kluwen door de mens ingestelde regels die liefdeloosheid en grensoverschrijdend gedrag stimuleren: dwang, belasting, aanslag, boete, onrust, verdeelheid, wantrouwen, persoonlijke willekeur, juridische fictie en manipulatie … De menselijke regels zijn niet de wet maar moeten conform de wet zijn om als positief instrument aangeboden te worden aan de samenleving. Gaat men tegen de wet in is lijden, machts- en rechtsmisbruik het gevolg en moet dat weer gecorrigeerd en in balans gebracht worden, teneinde de frequencie van liefde te herstellen. Elke gedachte, woord en handeling zet iets in beweging, creëert iets. Niks ontstaat uit het niks en niks bestaat zomaar. Alles is het gevolg van een gedachte/intentie. Dit erkennen is gerechtigheid in haar pure vorm. De wet is geen formaliteit maar de essentie van het leven. De wet is het beginsel van onvoorwaardelijke liefde. Het is niet omdat een handjevol mensen een regel legaliseert (“wettigt”: als norm vastlegd) dat hij daarom conform de wet is. Dat wat legaal is, is het menselijk niveau; dat wat wettig is is het goddelijk/kosmisch niveau. Op vandaag faalt de mens gerechtigheid te brengen omdat de mens de wet als toetsing afwijst, wat de oorzaak is dat men keer op keer via allerhande regels afbreuk doet aan de universele rechten van de mens die gelden als minimale morele grens. Keer op keer handelt men ten voordele van de fictie: overheidsbelang of commercieel belang. Op vandaag vind men het belachelijk als je wet, recht, leven en liefde aan elkaar koppelt. Dan vraag ik jou: leef jij, besta jij? Waar denk je dat het leven anders om draait dan om liefde voor het leven (het goede)? De essentie van het recht is het do not harm principe = handel vanuit liefde /respect/ gelijkwaardigheid. Alles is relatie, wat denk je dat relatie is? Binnen de praktijk is alles contract en overeenkomst, wat is de essentie van overeenkomst en contract denk je? Binnen de juridische wereld is liefde bekend onder de termen: de goede trouw, zorgvuldigheid, redelijkheid, behoorlijk bestuur ….Alles draait om liefde of het gebrek eraan, maar liefde is the key. Het wordt tijd dat we volwassen worden en vertrekken vanuit dit gegeven.
3. Wat denk je van het volksgezegde dat niks zo krom is als het recht. Het reflecteert perfect hoe ontspoort en gebrekkig de praktijk is. Wat krom/gebrekkig is, is de interpretatie van de mens van wat recht, positief, liefdevol is. Een negatief geloof is het geloof dat men op grond van organisatorische functie “breder” recht kan inroepen. Hiermee bedoelt men de mens ontslaan van morele verantwoordelijkheid en dwang legaliseren = tot algemene norm, standaard en gebruik verheffen. Vb 2024:In een procedure eerste aanleg tegen Fluvius oordeelde de rechter doodleuk dat de mensen die zetelen binnen de raad van bestuur geen betrokken partij zijn en niet aansprakelijk gesteld kunnen worden. 😮
Alle mensen worden vrij en gelijk in waardigheid en rechten geboren. Zij zijn begiftigd met verstand en geweten, en behoren zich jegens elkander in een geest van broederschap te gedragen.Waar evolueren we nu naartoe?
De geest is als een spier
Vertrouwen in de fundamenten van de huidige rechtsstaat
Deze instrumenten moeten ervoor zorgen dat de rechtsstaat niet alleen een beginsel is, maar een tastbare realiteit waarop alle mensen in de EU kunnen vertrouwen als bescherming tegen de ontwikkeling van autoritaire regimes, het consolideren van democratische structuren en de bescherming van de mensenrechten.
Juridische spelletjes versus moreel fundament
Andere advocaten in Spanje verklaarden ronduit: “In Spanje doen we niet mee aan de mensenrechten” — dit terwijl de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens (UVRM) letterlijk verankerd is in hun grondwet (art. 10). Dus dan vraag ik mij terecht af: “juridische gemeenschap waar zijn jullie in godsnaam mee bezig.“Extremisme en terreur
healer, coach, lawteacher en relfectant
HOME-dev62932025-08-27T15:22:33+02:00