Volgens the law dictionary IN PERSON: Een partij, eiser of gedaagde, die een dagvaarding of ander processtuk uitvaardigt, of zelf verschijnt om zijn zaak voor de rechtbank te voeren, in plaats van via een advocaat of raadsman, wordt geacht in persoon op te treden en te verschijnen.

—————————

In overeenstemming met het Kinderrechtenverdrag ART 7. het recht op een naam, officieel erkend door de regering en het recht op een nationaliteit  ART 8. Kinderen hebben recht op een identiteit – een officiële registratie van wie ze zijn. Niemand mag hen deze identiteit ontnemen.  ART 4. Regeringen moeten alle beschikbare middelen inzetten om alle rechten in het verdrag uit te voeren..

Maar wat is juist het verschil tussen een officieel erkende naam, nationaliteit en een identiteit?

Identificatie in juridische zin is het vaststellen van de identiteit van een persoon (persoonsidentificatie), of ook wel het tonen van een geaccepteerd persoonsbewijs waaruit de bevoegde instantie (bijvoorbeeld politie of douane) de identiteit van een persoon kan vaststellen.

Voor het identificeren is een geldig identiteitsbewijs nodig, dan wel toereikende biometrische eigenschappen uit een databank, zoals een vingerafdruk of irisscan. Na overlijden van een persoon zijn getuigenissen van familie/bekenden en/of biometrische identificatie noodzakelijk.

bron 

Persoonsgegevens zijn alle gegevens die betrekking hebben op een geïdentificeerde of identificeerbare levende natuurlijke persoon. Losse gegevens die samengevoegd kunnen leiden tot de identificatie van een bepaalde persoon vormen ook persoonsgegevens.

Persoonsgegevens waarbij de identiteitsgegevens zijn verwijderd, die zijn versleuteld of gepseudonimiseerd, maar die kunnen worden gebruikt om iemand opnieuw te identificeren, blijven persoonsgegevens en vallen binnen het toepassingsgebied van de AVG.

Persoonsgegevens die zo zijn geanonimiseerd dat de natuurlijke persoon niet of niet langer kan worden geïdentificeerd, worden niet langer als persoonsgegevens beschouwd. Gegevens zijn pas echt geanonimiseerd als de anonimisering onomkeerbaar is.

De AVG beschermt persoonsgegevens ongeacht de technologie die voor de verwerking van die gegevens is gebruikt. De wet is „technologieneutraal” en is van toepassing op zowel geautomatiseerde als handmatige verwerking, mits de gegevens op basis van vooraf vastgestelde criteria zijn geordend (bijvoorbeeld alfabetische volgorde). Het maakt ook niet uit hoe de gegevens zijn opgeslagen, of dat in een ICT-systeem, met videobewaking of op papier is; in al die gevallen vallen persoonsgegevens onder de beschermingsvereisten van de AVG.

Voorbeelden van persoonsgegevens:

  • naam en achternaam
  • thuisadres;
  • e‑mailadres zoals naam.achternaam@onderneming.nl;
  • nummer van identiteitskaart;
  • locatiegegevens (bijvoorbeeld de locatiegegevens op een mobiele telefoon)*;
  • internetprotocoladres (IP-adres);
  • identificatiecookie*;
  • advertentie-ID van uw telefoon;
  • gegevens in het bezit van een ziekenhuis of arts, bijvoorbeeld in de vorm van een symbool dat iemand een unieke identiteit geeft.

*Bedacht dient te worden dat er in sommige gevallen specifieke sectorwetgeving is waarin bijvoorbeeld het gebruik van locatiegegevens of het gebruik van cookies wordt gereguleerd – de e‑privacyrichtlijn (Richtlijn 2002/58/EG van het Europees Parlement en de Raad van 12 juli 2002 (PB L 201 van 31.7.2002, blz. 37 en Verordening (EG) nr. 2006/2004 van het Europees Parlement en de Raad van 27 oktober 2004 (B L 364, 9.12.2004, blz. 1).

Voorbeelden van gegevens die niet als persoonlijk worden beschouwd:

  • KvK-nummer/Handelregisternummer;
  • e‑mailadres zoals info@onderneming.nl;
  • geanonimiseerde gegevens.

Verwijzingen

https://ec.europa.eu/info/law/law-topic/data-protection/reform/what-personal-data_nl

Het Handvest van de grondrechten van de EU bepaalt dat EU-burgers recht hebben op bescherming van hun persoonsgegevens.

In mei 2016 zijn nieuwe regels voor de bescherming van persoonsgegevens vastgesteld die Europa klaarmaken voor het digitale tijdperk. Meer dan 90% van de Europeanen vindt dat de gegevensbescherming in de hele EU gelijk moet zijn, ongeacht waar de gegevens worden verwerkt.

De algemene verordening gegevensbescherming (AVG)

Verordening (EU) 2016/679 betreffende de bescherming van natuurlijke personen in verband met de verwerking van persoonsgegevens en betreffende het vrije verkeer van die gegevens (algemene verordening gegevensbescherming). De gerectificeerde tekst van deze verordening is verschenen in het Publicatieblad van de Europese Unie van 23 mei 2018.

De AVG (ook bekend onder de Engelse afkorting GDPR) versterkt de grondrechten van de burgers in het digitale tijdperk en bevordert het handelsverkeer door de regels voor bedrijven in de digitale eengemaakte markt te verduidelijken. Dit gemeenschappelijke stel regels heeft een einde gemaakt aan de versnippering die het gevolg was van uiteenlopende nationale systemen, en voorkomt administratieve rompslomp.

De verordening is op 24 mei 2016 in werking getreden en is sinds 25 mei 2018 van toepassing. Meer informatie

Kort daarop is de algemene verordening gegevensbescherming ook opgenomen in de EER-overeenkomst.

EU Member States notifications to the European Commission under the GDPR

Study on Data Protection Certification Mechanisms

De richtlijn gegevensbescherming bij rechtshandhaving

Richtlijn (EU) 2016/680 betreffende de bescherming van natuurlijke personen in verband met de verwerking van persoonsgegevens door bevoegde autoriteiten met het oog op de voorkoming, het onderzoek, de opsporing en de vervolging van strafbare feiten of de tenuitvoerlegging van straffen, en betreffende het vrije verkeer van die gegevens.

De richtlijn beschermt het fundamentele recht van de burger op vertrouwelijkheid van zijn persoonsgegevens wanneer die in het kader van de rechtshandhaving door strafrechtelijke instanties worden gebruikt. De persoonsgegevens van slachtoffers, getuigen en verdachten van misdrijven worden voortaan goed beschermd en de richtlijn vergemakkelijkt samenwerking over de grenzen heen in de strijd tegen misdaad en terrorisme.

Zij is op 5 mei 2016 in werking getreden en moest op 6 mei 2018 door de EU-landen in hun nationale wetgeving zijn verwerkt.

lees hier verder 

 Raad van staten : In voormelde uitspraak van 6 juli 2009 heeft de Afdeling overwogen dat de desbetreffende vreemdeling heeft voldaan aan zijn uit artikel 31, eerste lid, van de Vw 2000 voortvloeiende rechtsplicht zijn gestelde afkomst aannemelijk te maken, aangezien hij in de bestuurlijke fase consistente verklaringen heeft afgeleid over zijn identiteit, nationaliteit en afkomst en, nadat de KMar de overgelegde nationaliteits- en identiteitsdocumenten vals had bevonden, een door Bureau Documenten echt bevonden Iraaks paspoort heeft overgelegd. Verder heeft de Afdeling overwogen dat, als de staatssecretaris dit paspoort buiten beschouwing wil laten op grond van de twijfel die is ingegeven door de wijze waarop dit paspoort is afgegeven en de onduidelijkheid over de brondocumenten op basis waarvan het paspoort is afgegeven, het op zijn weg ligt om daarnaar onderzoek te laten verrichten bij de betreffende autoriteiten.

Uit deze uitspraak volgt dat, als een vreemdeling een echt bevonden paspoort overlegt en consistent verklaart over zijn identiteit, nationaliteit en afkomst, dit een weerlegbaar bewijsvermoeden oplevert voor die identiteit, nationaliteit en afkomst.

——————————–

Self-sovereign identity

 
Relaties tussen entiteiten, identiteiten en attributen / identificatoren

De standaard elementen van een DID doc[1]

Met self-sovereign identity (SSI) heeft de gebruiker de mogelijkheid om unieke identificatoren te maken en te beheren alsook om identiteit data op te slaan.[2] In een self-sovereign identity aanpak kunnen gebruikers hun eigen identiteit maken en beheren, zonder dat ze afhankelijk zijn van een centrale autoriteit.

Een SSI kan een decentrale identiteit zijn, maar kan ook data zijn van een social media account, een geschiedenis van transacties op een ecommerce site of een attestatie van vrienden of collega’s.

In het centrale identiteit paradigma wordt een identiteit van een persoon geleverd door een buitenstaande entiteit. In het decentrale identiteit paradigma staat de gebruiker in het midden van het raamwerk, waarbij er geen noodzaak is voor een derde partij om identiteiten te leveren en te beheren.[3][4]

Europese Unie

De Europese Unie ontwikkelt een eIDAS compatibel European Self-Sovereign Identity Framework (ESSIF). Het ESSIF[5] maakt gebruik van decentralized identifiers (DIDs) en de European Blockchain Services Infrastructure (EBSI).[6][7]

Nederland

De Rijksdienst voor Identiteitsgegevens verkent met partners SSI mogelijkheden.[8] Dataminimalisatie en privacy in burgerservicenummer-ontwikkelingen houden ook rekening met SSI mogelijkheden.[9] De Dutch Blockchain Coalition onderhoudt een Dutch Self-Sovereign Identity Framework (DSSIF).[10]

bron

In het Verdrag van de Europese Unie wordt gesproken over “de Europese identiteit” die met buitenlands en defensiebeleid moet worden versterkt en over “de nationale identiteit” van de lidstaten die diezelfde Unie zal eerbiedigen, terwijl de Unie ook “de identiteit van kerken en organisaties” zal erkennen. Maar wat is dat, die identiteit van Europa, van de lidstaten, van kerken en organisaties?

Identiteit komt van ‘idem’, dat is: dezelfde of hetzelfde. Mijn identiteit is dat mijn naam overeenkomt met mijn persoon. Ik ben dezelfde die ik zeg te zijn. Zo werd de term identiteit juridisch altijd gebruikt.

Tegenwoordig zijn er allerlei mensen die veel meer willen met hun identiteit. Hun identiteit is hun eigenheid, dat wat ze onderscheidt van anderen, dat wat hun persoonlijke individualiteit bepaalt. Die identiteit staat voor ‘jezelf mogen zijn’. Enfin, het zij zo.