De Codex Alimentarius is een verzameling standaarden en richtlijnen met betrekking tot voedsel, productie van levensmiddelen en voedselveiligheid, die men als wet aanneemt; En zoals altijd natuurlijk, is het volgens de legale wereld allemaal voor ons goed, in het voordeel van het volk;

Informatieplicht voor natuurlijke producten

Het is behoorlijk frustrerend als je een natuurlijk product wil kopen en er staat bij: Door de huidige wetgeving zijn wij beperkt in het verschaffen van informatie over de toepassing van kruiden. Het waarom van deze kolder vinden we in een EU verordening (EU) 1924/2006 en hun “verheven” motivatie voor deze maatregel is de volgende; 

(1) Er komen in de Gemeenschap steeds meer levensmiddelen waarvoor op het etiket of in reclameboodschappen voedings- en gezondheidsclaims worden gedaan. Om een hoog beschermingsniveau voor de consumenten te waarborgen en hun keuze te vergemakkelijken, dienen de in de handel gebrachte producten veilig en naar behoren geëtiketteerd te zijn. Tja, veilig is hier een groot begrip; Hoe veilig zijn GGO’s en alle chemische smaak&kleur toevoegingen in onze voeding? Ach ja, hoe dom kan ik zijn, het gaat over de consument = commerce en niet over de gezondheid van de mens; En voor de commerce is de promotie van onnatuurlijke voeding veel gezonder natuurlijk voor de commerce;  En dan is het toch maar pech voor de mens als die als een krakend wiel door het leven rolt omdat hij sukkelt met zijn fysieke en emotionele gezondheid;   

(2) Verschillen tussen de nationale bepalingen met betrekking tot dergelijke claims kunnen het vrije verkeer van levensmiddelen belemmeren en tot ongelijke concurrentievoorwaarden leiden. Aldus hebben zij rechtstreekse gevolgen voor de werking van de interne markt. Het is derhalve noodzakelijk communautaire voorschriften voor het gebruik van voedings- en gezondheidsclaims voor levensmiddelen vast te stellen. Leuk toch hoe de legale wereld het vrije verkeer boven de vrije wil van de mens plaatst?

(3) Richtlijn 2000/13/EG van het Europees Parlement en de Raad van 20 maart 2000 betreffende de onderlinge aanpassing van de wetgeving der lidstaten inzake de etikettering en presentatie van levensmiddelen alsmede inzake de daarvoor gemaakte reclame bevat algemene voorschriften inzake etikettering. Richtlijn 2000/13/EG bevat een algemeen verbod op informatie waardoor de koper wordt misleid of waarin aan levensmiddelen een geneeskrachtige werking wordt toegeschreven. Deze verordening dient de algemene beginselen van Richtlijn 2000/13/EG aan te vullen en te voorzien in specifieke bepalingen betreffende het gebruik van voedings- en gezondheidsclaims voor levensmiddelen die als zodanig aan de consument worden geleverd. bijzonder toch hoe goed dit in het straatje past van big pharma; Beter een vaccintje en wat pillen met allerhande nare bijwerkingen waarvoor je weer wat pillen mag slikken dan natuurlijke producten ZONDER bijwerkingen; 

Op internationaal niveau heeft de Codex Alimentarius in 1991 algemene richtsnoeren voor claims en in 1997 richtsnoeren voor het gebruik van voedingsclaims vastgesteld. De Commissie van de Codex Alimentarius heeft in 2004 een wijziging van deze laatste goedgekeurd, waardoor gezondheidsclaims in de richtsnoeren van 1997 zullen worden opgenomen. De definities en voorwaarden van de Codex-richtsnoeren worden naar behoren in aanmerking genomen. Ze weten wel waarom ze het richtsnoeren noemen want commerciele richtlijnen kunnen nooit als wet gelden voor de man/vrouw;  

Wie het verschil kent tussen legale richtlijnen en de wet, die begrijpt dat bovenstaande richtlijnen onwettig en pure kolder zijn; Wil je er meer leren over wet en recht en hoe jij man/vrouw je eigen recht kan waarborgen, doe jezelf dan onze opleiding cadeau;

de vrouw: isabelle lambrecht;