Een stuk uit een oud law boek het 1893 dictionary of Arts and Sciences, Encyclopedia Britannica, a dictionary of arts, sciences and general literature / The R.S Peale 9th 1893

The sixth chapter of Micah presents a very different situation from that of chs. i.-iii. or iv., v. Yahweh appears to plead with His people for their sins, but the sinners are no longer a careless and oppressive aristocracy buoyed up by deceptive assurances of Yahweh’s help, by prophecies of wine and strong drink; they are bowed down by a religion of terror, wearied with attempts to propitiate an angry God by countless offerings, and even by the sacrifice of the first-born. Meantime the substance of true religion — justice, charity and a humble walk with God — is forgotten, fraud and deceit reign in all classes, the works of the house of Ahab are observed (worship of foreign gods). Yahweh’s judgments are multiplied against the land, and the issue can be nothing else than its total desolation. All these marks may be held to fit exactly the evil times of Manasseh as described in 2 Kings xxi. Cp. vii. 1-6, in which the public and private corruption of a hopeless age is bitterly bewailed, possibly belongs to the same context. Het zesde hoofdstuk van Micha presenteert een heel andere situatie van die van chs. ik.-iii. of iv., v. Jahweh lijkt te pleiten met Zijn volk voor hun zonden, maar de zondaars zijn niet langer onzorgvuldig en onderdrukkende aristocratie gesteund door bedrieglijke verzekeringen van de hulp van Jahweh, door profetieën over wijn en sterke drank; zij zijn neergebogen door een religie van terreur, vermoeid door pogingen om een boze God gunstig stemmen door talloze offers, en zelfs door de offer van de eerstgeborene. Ondertussen de inhoud van de ware religie — gerechtigheid, naastenliefde en een nederige wandel met God — wordt vergeten, bedrog en misleiding heersen in alle klassen, de werken van het huis van Achab zijn:waargenomen (aanbidding van vreemde goden). De oordelen van Jahweh zijn:vermenigvuldigd met het land, en het probleem kan niets anders zijn dan: zijn totale verlatenheid. Al deze merktekens kunnen zo worden vastgehouden dat ze precies passen de kwade tijden van Manasse zoals beschreven in 2 Koningen xxi. kp. vii. 1-6, waarin de publieke en private corruptie van een hopeloze tijd wordt bitter betreurd, behoort mogelijk tot dezelfde context.