Al mijn hele leven reflecteer, mijmer en analyseer ik alles wat ik in mijn leven tegenkom. Door nu al 4 jaar bezig te zijn met wetgeving en natural law, probeer ik de geest van het kwaad te begrijpen. En omdat het zo een actueel thema is, deel ik graag mijn mijmering met jullie. Het zou fijn zijn als jullie onder dit artikel jullie eigen inzichten hieromtrent willen delen.
Incl schrijffouten, waarom lees je hier
Hoe komt het dat een mens de manifestatie of de belichaming is/wordt van kwaad
Ik herinner me nog een uitspraak uit 2010 van de belgische strafpleiter Jef Vermassen, die zegt: “In elke mens schuilt een potentiële moordenaar.” En toen ik mezelf de vraag stelde kan ik iemand vermoorden, dacht ik: “no way” buiten muggen doodmeppen doe ik geen vlieg kwaad, en toch zag ik tegelijkertijd in een flits mezelf in een extreme situatie, waarin ik wel iemand naar het leven kon staan. En ik schrok daar erg van. Onderschat nooit een mens die ten prooi is aan vals geloof (verkeerde aanname), die in gevaar is of wiens geliefden in gevaar zijn. Dat maakte me nederig en zorgde ervoor dat ik genuanceerder en minder veroordelend keek naar de ander wiens kop overgelopen was. De confronterende vraag rees bij mij: wanneer loopt je kopje over, wat is de druppel die iemand over de rooie jaagt? Ik zag geen oplossing om dat gevaar te vermijden.
Nu ben ik 13 jaar verder en begrijp ik dankzij mijn studie van natural law, dat er wel degelijk en mogelijkheid is, om het kwaad te vermijden en uit te sluiten in je leven. Maar je hebt er wel een zekere mate van bewustzijn voor nodig. Dank u aan de zielen die de plandemie uitvoeren, je “dwingt” diegenen die er klaar voor zijn om uit het hart te leven om het verstand tot orde te roepen en ondergeschikt te maken. Gods wegen zijn onderdoorgrondelijk, maar meesterlijk en feilloos.
De co-vid kolder met haar censuur, leugens en machtsmisbruik nodigde me uit om stil te staan bij het kwaad, waardoor ik uiteindelijk uitkom bij liefde.
Kwaad en liefde zijn met elkaar verbonden
Wat denk je nu: is die helemaal op haar kop gevallen om liefde en kwaad met elkaar te verbinden? Een contradictie? Nee hoor. Open je mind, maak je hoofd leeg en mijmer eens met me mee.
Om het kwaad te begrijpen moet je de tegenhanger, liefde begrijpen. Wie met kwaad bezig is, zal daarom ooit uitkomen bij liefde. Door stil te staan bij het gebrek aan liefde, kon ik niet anders dan stil te staan bij wat liefde is, en zo is de cirkel rond. En éénmaal de cirkel rond is, kan je de diepte in, je hart openen en invoelen, begrijpen wie we zijn en wat we hier doen op aarde.
Wat is kwaad = de afwezigheid of gebrekkige liefde. Je zou kunnen zeggen dat kwaad anti-liefde is, liefdeloosheid. Maar als kwaad liefdeloosheid is, wat is liefde dan? Zie je, vanuit het kwaad kan je niet anders dan bij liefde uitkomen anders kan je het kwaad nooit begrijpen en transformeren. Liefde is de spil en essentie. Voor alle duidelijkheid, liefde heeft niks met sentiment te maken, net zoals god niks met religie te maken heeft. Sentiment is oordeel, net zoals religie oordeel is.
Wat ik door de jaren heen ontdekte bij mezelf, zie bij mijn klanten, die al meer dan 20 jaar bij mij komen voor healing en coaching, en wat ik opmerk in de groepen voor vrijheid, is het hoe gemakkelijk we de schuld van onze emoties: onmacht, lijden, woede, frustratie, van onze innerlijk pijn…… ten laste leggen van een medemens of systeem. Dat die handen in onschuld willen wassen, weigeren te zien wat IN ons leeft, geen verantwoordelijkheid willen dragen voor wat IN ons leeft, maar uit gebrek aan juiste kennis en wijsheid dat wat IN ons leeft naar buiten projecteren.
Glazen huis
De eerste stap naar een leven vrij van kwaad, is begrijpen dat wat je ervaart van jou is, in jou leeft. Om het leven te kunnen begrijpen kan je niet anders dan eerlijk naar en in jezelf kijken. Dus kwam de vraag: ken ik in mezelf kwaad? Eerlijk? nu veel minder dan vroeger omdat ik begrijp wat kwaad is en bewust liefde wil belichamen maar ja hoor, natuurlijk herken ik kwaad in mezelf. Elke vorm van emotie is kwaad, zo eenvoudig is het. Kwaad ontstaat uit zelfafwijzing, daarom is kwaad de afwezigheid van liefde en die heb je in de gradaties van 1-99% = dus elke vorm van boosheid, woede, irritatie, ongeduld, oordeel, roddel, neerbuigendheid, angst, twijfel, …… is een vorm van kwaad. Wie vrij is van kwaad, werpe de eerste steen. Oeps, 🙄 geen stenen te werpen, gezien het feit niemand vrij is van kwaad. Laat dat aub goed doorsijpelen want pas als we nederig worden, kunnen we het kwaad loslaten. Je kleine ik, je persoontje is arrogant en in persoon wil je gelijk halen, klagen over de ander of het leven, je wil erkenning voor de pijn die in jou leeft, je wil dat de buitenwereld je lijden en je eenzaamheid erkent. Maar de buitenwereld kan het niet erkennen omdat het IN jou leeft. Jij bent de enige die er last van heeft, ermee worstelt, je medemens heeft er geen flauw idee van hoe erg/diep of pijnlijk jij die pijn ervaart. Het is enkel van jou en dat heeft als voordeel dat jij de enige bent die het kan oplossen = je bent van niemand afhankelijk, gelukkig zijn, vrede vinden hangt enkel af van jij.
Wat als lijden de standaard en norm wordt in je leven
De laatste 4 jaar is het alsof een etterbuil aan kwaad opengebarsten is. Wat ik aan horror verhalen lees in sommige groepen voor vrijheid ivm kindermisbruik, offers, …… satanisme echt pfff. Ik las er ook een paar verhalen van volwassenen die geboren zijn in die kringen en die dag in dag uit mishandeling en machtsmisbruik moesten ondergaan zonder 1 straaltje liefde, en zich er toch wisten uit te werken ipv ook een liefdeloos monster te worden. Wat zorgt ervoor dat zij dat kwaad kunnen overwinnen en waarom blijven anderen hangen in dat kwaad?
Kijk maar eens in je eigen leven, hoe eens snel je iemand pijn toewenst of naar de hel wenst of de oorlog wil verklaren en dit om de meeste onnozele futiliteiten
- iemand doet niet wat je wil = je wenst hem/haar lijden toe
- iemand roddelt over je = je wenst dat hij hetzelfde mag ondergaan
- iemand bedriegt je of snoept je partner af = je wenst dat hij/zij de nek breekt
- iemand geeft je een klap en je wil hem alleen maar een klap teruggeven
- iemand maakt het je moeilijk en je vervloekt /verwenst hem
- je oordeelt over iemand en je wenst dat die in de hel mag branden
Hoe sterker je emoties zijn, hoe sterker de pijn en hoe groter de hel waarin je leeft. En emoties zijn altijd gebaseert op futiliteiten en kinderachtigeheid. Ik geef je een vb een 2 jaar terug maak ik mij lid in één of andere groep voor vrijheid waar ze vrolijk mijn naam door het slijk aan het halen zijn en waar 1 dame in het bijzonder royaal giftig te werk gaat en zegt dolblij te zijn dat iemand mij eindelijk wil ontmaskeren en vertelt ze het verhaal met de foto, die ik al helemaal vergeten was. Het voorval dateert van een 5tal jaar terug dat ik een foto op mijn fb pagina plaatste en dat iemand als opmerking schreef dat ze fotografe is en duidelijk ziet dat de foto bewerkt is. Tja en ik op mijn no-nonsen manier antwoorden dat ik het nut er niet van inzag om fake dingen te delen en dat die foto onbewerkt is. En blijkbaar heeft die dame dat zo persoonlijk genomen dat zij nu al jaren haat koestert naar mij. Ergens verder beschreef ze zichzelf als een liefdevolle mens die geen vlieg kwaad doet. De onbewuste mens, die zichzelf voorliegt, is een gevaarlijk wezen en dat is ook de reden waarom ons juridisch systeem geen gerechtigheid kan realiseren omdat de mens weigert om eerlijk te zijn met zichzelf, weigert om IN eigen boezem te kijken, weigert om verantwoordelijkheid te nemen voor de pijn die IN zich leeft.
Wat zet jij tegenover het kwaad? Nog meer kwaad?
Dus we hebben mensen die in een geestelijke hel leven zoals het vb hierboven maar wat met mensen die in een fysieke hel leven en voor wie fysiek lijden de enige standaard en norm is? Kan je je inbeelden dat ze dan enkel nog de ander pijn willen doen omdat er zoveel pijn in hun leeft? Dat ze genieten van het berokkenen van leed, van het pijningen van anderen, omdat dit hun enige manier is om te overleven, om met pijn om te gaan? Als het klopt dat de elite satanisten zijn en hun kinderen van baby af misbruiken en martelen, is het dan verwonderlijk dat ze schade berokkenen en willen vernietigen?
Is medelijden hier dan het antwoord? No way. Ja maar, wat kunnen we dan wel doen? Verdraagzaamheid = het is ok dat het er is, en het is wat het is, maar ik kies voor licht en liefde en dat is wat ik wil voeden en belichamen. Door zelf te focussen op liefde, door het beheersen van je emoties (doe je door je persoonlijke wil los te laten en je te richten op gods wil), altijd eerlijk te zijn met jezelf en elk spoortje kwade wil uit jouw denken te verdrijven, op die manier maak jij een wereld mogelijk waarin we vrij zijn van het kwaad en kwade wil.
En wat doen de “wakkeren” in de groepen voor vrijheid? Keihard oordelen over de elite en hun het allerslechtste en de hel toewensen. Maar ze zitten er al in, dat is juist het probleem. Dus voor hun is het koren op hun molen als je hun het slechtste toewenst want zo versterk je hun lijden en geef je hun een excuus om voor meer lijden te zorgen. Mijn vraag aan alle wakkeren is: wat hebben jullie in ruil te bieden, wat zetten jullie tegenover het kwaad? Niks, enkel haat, oordeel en kwaad.
Het kwaad verdwijnt spontaan als we het licht aansteken, als we liefde sturen ipv nog meer kwaad. Je houdt het kwaad in stand en voedt het met alle complotten en haatberichten. Wil je complotten delen, ok maar dan adviseer ik om af te sluiten me laten we hun liefde sturen zodat het kwaad kleiner wordt.
Geef een reactie