In onze telegramgroup  spiritualiteit & healing, was er een boeiende gedachten wisseling over hoe je het licht in jezelf sterker kan maken.  En één van onze leden deelde daar een mooi ervaringsverhaal.

HET  LICHT  IN   JOU

Het thema dat we bespraken was, dat het licht de duisternis doet verdwijnen, dat het licht altijd sterker is dan de duisternis. Dit klopt maar dat licht schijnt niet vanzelf. De mens is een lichtwezen en die licht vonk zorgt ervoor dat je leeft. Maar als je maximaal wil genieten en profiteren van je lichtwezen moet je dat licht IN jou voeden, zodat je het stralende wezen wordt dat we allemaal in essentie zijn. Net zoals vuur zuurstof nodig heeft, heeft licht bewustzijn nodig om te groeien. Je kan maar uitgroeien tot een stralend wezen door je bewust te zijn van je keuzes. Het zijn je keuzes en gedachten de jou vormen, die de kracht en helderheid van je licht bepalen. Als je depri bent dan is het duidelijk dat je allesbehalve straalt en als je gelukkig bent dan kan je echt gaan stralen.

Alle vormen van liefdeloosheid, angst, hebzucht zorgen ervoor dat er als het ware een roetlaag over je cellen komt zodat je cellen het licht niet meer kunnen absoberen en je lichaam dat licht niet meer kan uitstralen. Met als resultaat dat je leven verziekt is op elk niveau. Net zoals een stevig vuur het roet letterlijk wegbrandt van het raam van je kachel, branden verlichte gedachten het roet van liefdeloosheid weg van je cellen. Zo kan jij meer en meer licht dragen en uitstralen en zorg je letterlijk voor verlichting = healing, genezing.

WAT  ACTIVEERT  HET  LICHT

Verbinding zorgt ervoor dat je licht sterker wordt, scheiding zorgt ervoor dat je licht zwak is. Zolang jij je medemens als de ander betitelt, leef jij vanuit weerstand en afwijzing en kan jij schuld bij die ander leggen. Maar op het moment dat jij die ander, benoemd als de andere-ik, denk jij verbindend vanuit broederschap en zullen je gedachten veel liefdevoller zijn. Maar in de eerste plaats dien je te verbinden me jezelf ipv in zelfafwijzing te leven. Hoe spontaner je leeft, hoe meer je leeft vanuit je intuitie en buikgevoel hoe sterker jij je licht maakt. Het is de hebzucht en ik-zucht die zorgt voor duisternis. We dragen allemaal de wil van onze schepper in ons = geweten (innerlijk weten), we weten allemaal spontaan wat goed is en wat slecht is, maar we verstikken die stem.  Je bent een natuurlijk en uniek wezen, geen logisch wezen. Als je leeft vanuit je logica zal je leven vierkant draaien maar als jij je logica gebruikt om je jezelf tot expressie te brengen ipv jezelf te dwingen in een hokje, zal je merken dat je gaat stralen, dingen vanzelf zullen gaan en je leven overvloed en harmonie zal kennen.

HET ERVARINGSVERHAAL  van één van onze leden

Mij heeft er iemand verteld; dat je ons licht/ vuur in ons kan vergelijken met lampenkapjes die over het licht gezet worden; en hoe meer afhankelijk je wordt of bent hoe meer kapjes op je eigen lichtje gezet word en op deze manier donker word. Maar als je beetje bij beetje inzicht krijgt in jezelf,  wat betreft; angsten, verdriet , boosheid en je vind een manier om deze emoties om te zetten, verdwijnen er nu en dan lampenkapjes waardoor je eigen licht terug feller kan schijnen met als resultaat dat jij je vrijer voelt en bent.

Ik zelf heb dit ook op verschillende vlakken ondervonden mede door begeleiding van Isabelle, voel ik zelf dat mijn licht al iets feller is dan Bv 2 jaar terug; maar ik ben er iedere dag mee bezig in het dagelijks leven ;

Ik geef 2 vb van deze week;

Er komen 2 vriendjes van mijn kids, spelen en slapen. De mama zegt mij: hier zijn de pilletjes ze hebben beiden autisme en ze kunnen heel heftig zijn  want ze kunnen niet tegen onrecht; 🧐 (Deze kids krijgen al onmiddellijk elk een lampen kap op op deze manier)
Het kleinste kindje had een i pad mee en ik zei hem: leg die i pad maar op de kast tot morgen en de kids hebben in de tuin gespeeld met water, tent opgezet en onze diertjes verzorgt. Tegen dat ze gingen slapen was ik de pilletjes vergeten te geven en ik dacht: oei dit is niet oké dat ik dit vergeten ben want de mama staat daar achter en wil dit geven. Nu ja is zo gelopen we zien wel. Kids goed geslapen en ik ook😁

Volgende dag de mama komt hen ophalen en vraagt of alles goed verlopen is en ik zeg: “ja hoor, alleen ik ben de pilletjes vergeten te geven”. Antwoord die mama:” oei, je hebt wel afgezien zeker met hen, want ze kunnen niet tegen onrecht” . Toen zei ik haar dit is toch heel normaal dat een mens niet tegen onrecht kan; je mag trots zijn op hen dat ze onrecht niet aanvaarden; ik vind het zelfs helemaal niet logisch dat ze mensen medicatie geven als ze rechtvaardig zijn ; ( autisme )

De mama vroeg mij: ” hoe heb je ze dan rustig gekregen?”. Ze kon niet geloven dat ik daar niets voor hoefde te doen, dat wij gewoon buiten waren met de kids en met hun gespeeld hebben, buiten gegeten en slapen in de tent op het gras buiten in de NATUUR

Velen onder ons zijn vergeten hoe belangrijk het is om te leven met en in de natuur; je komt dat vanzelf terug bij de essentie.

Vb 2
Mijn eigen kids waren vandaag wel vermoeid door het bezoek van hun vriendjes en er was daardoor ook een andere frequentie. Mijn kids vroegen spontaan om een grote wandeling te doen met de hond met de schoenen in de rugzak zodat ze op blote voeten konden lopen. Terug thuis zag ik dat mijn kinderen op die manier hun lampenkapje/stress afgegooid hebben en ze zich weer goed in hun vel voelden en dat is hoe ze zichzelf willen ontplooien. Kinderen zijn onbezorgder, voelen zich vrijer en we kunnen veel van hun leren over leven, want wij volwassenen zijn het verleerd om te leven omdat we vastzitten in het overleven.

Onze ratio wat loslaten en leven op gevoel en automatisch zal je innerlijk licht steeds feller branden, beetje bij beetje door ervaringen en er dagelijks mee om te gaan.

isabelle lambrecht

  • law teacher, healer & coach
  • www.zichtbaar.be
  • www.levende-gemeenschap.eu