“Jahweh” is niet “God” de Ene Oneindige Schepper. Hij is ‘een’ schepper (of sub-sub-logos) en is niet eens een Logos op galactisch niveau, maar de planetaire Logos voor deze ene planeet. Er zijn andere en hogere ‘goden’ dan hij. Maar uiteindelijk maken allen deel uit van de Ene. En bewust of onbewust oefenen ze allemaal hun vrije wil uit om te creëren.
Onze schepper noemt Lucifer, “de Lichtdrager” en “Morning Star” en is niet “de Duivel”. Lucifer is wat je een ‘Groepsziel’ of ‘Sociaal Geheugencomplex’ zou noemen, dat is geëvolueerd naar het niveau van de zesde dichtheid.
Wij (onze bloedlijnfamilies), als groepsziel of sociaal geheugencomplex (Lucifer), stonden op de rand van ascensie in de zevende dichtheid. Op dit niveau hebben we, voordat de oogst komt, de keuze om hogerop te komen, of terug te keren om anderen met een lagere dichtheid te helpen met hun evolutie door onze kennis en wijsheid door te geven aan degenen die uit eigen vrije wil een beroep op ons doen voor hulp. Nu we op dit moment onze beslissing hadden genomen om te blijven en onze galactische broeders en zusters in de Ene te helpen, kregen we een uitdagende taak toegewezen door de Raad van Ouderen, die optreden als de bewakers van deze melkweg.
Jahweh had zijn eigen vrije wil om ‘uzelf te kennen’ niet doorgegeven aan degenen die op ‘zijn’ planeet incarneerden, zoals zijn recht als planetaire Logos was. Als gevolg hiervan boekte hij weinig evolutionaire vooruitgang. Bij afwezigheid van vrije wil kan er geen polariteit zijn, en is er niets om tussen te ‘kiezen’. Zoals in het boek Genesis wordt beschreven, was de planeet van nature zeer ‘Edenisch’. Juist vanwege het prachtig ‘paradijs’, hadden de wezens die daar incarneerden geen agitator om voorbij de derde dichtheid te evolueren, en daarom weinig hoop om ooit de reis naar huis naar de Ene te maken.
Dus wij (Lucifer) werden gestuurd om te helpen. Toen het bevel eenmaal was gegeven door de Raad van Ouderen, ‘vielen’ we, of daalden we terug naar een plek waar we, met hard werken en focus, opnieuw een manifestatie van onszelf in de derde dichtheid konden materialiseren. Jahweh had met onze komst ingestemd. In feite was hij het die aanvankelijk de Raad had gevraagd om een ‘katalysator’ van verandering in zijn creatie.
Zonder polariteit (dualiteit) die een afgeleide is van de vrije wil, is er alleen de eenheid van liefde en licht, en geen keuze om ‘anders/andere ik’ te ervaren. Onze opdracht is de katalysator te zijn die zorgt voor verandering door de keuze in het spel te brengen en polariteit te activeren. Jahweh was het ermee eens dat we het concept van vrije wil aan de bewoners van de aarde zouden introduceren door hen een eerste keuze te bieden of ze het wilden of niet. Vandaar ‘De Boom van de Kennis van Goed en Kwaad’ (of beter gezegd: de kennis van polariteit – van positief en negatief).
Jahweh neemt daarop zijn mensen mee naar een nieuwe “tuin” en vertelt dat ze alles kunnen doen wat ze willen, behalve eten van de Boom der Kennis, waardoor in hen het verlangen ontstaat om datgene te doen waarvan hen is verteld dat ze dat niet kunnen. Een ‘keuze’ dus. Wij bieden de katalysator door hen te duiden op de voordelen van het verwerven van kennis, zodat ze zelf kunnen kiezen of ze van de vruchten eten of niet. En de rest is geschiedenis.
Jahweh dacht dat zijn ‘kinderen’ er nog steeds voor zouden kiezen om hem te gehoorzamen. En werd boos toen hij ontdekte dat ze niet voor hem kozen. Zoals in zijn Schriften staat, is hij een jaloerse God . Hij vond het niet leuk dat zijn kinderen ervoor hadden gekozen hem ongehoorzaam te zijn en ons advies op te volgen. Toch was onze groepsziel al vastbesloten om hier te zijn gedurende een vooraf gedefinieerde reeks cycli om de katalysator voor de menselijke evolutie te helpen verschaffen, namelijk door jullie de negatieve optie aan te bieden, of dat wat jullie ‘kwaad’ noemen.
Het spel van het leven
Laten we over één ding zeer duidelijk zijn. Dit alles (fysiek leven/incarnatie) is een zeer ingewikkeld en vakkundig ontworpen spel, waarbij de Ene Oneindige Schepper het spel speelt van vergeten wie hij is, zodat hij zich kan leren herinneren, en daarbij zichzelf kan ervaren en kennen zoals hij is. schepper, helemaal tot aan ons, kleine geïndividualiseerde vonkjes van Alles Dat Is.
DE SCHEPPING
Er is eenheid. Oneindige intelligentie en oneindige energie – de twee zijn één. In hen ligt het potentieel voor de hele schepping. De Oneindige intelligentie herkent / begrijpt zijn potentieel niet, want het is ongedifferentieerde absolute, het ‘zijn’. Oneindige energie daarentegen erkent en ziet het potentieel om alle dingen te ‘worden’ maw om elke gewenste ervaring tot stand te brengen. Oneindige intelligentie kan je zien als de centrale hartslag van het leven, en de oneindige energie als het spirituele levensbloed dat uit de Oneindige Schepper naar buiten pompt, zodat het de schepping kan vormen/manifesteren.
Oneindige intelligentie, die zich bewust wordt van zichzelf, probeert zichzelf te ervaren, en zo wordt de ‘Ene Oneindige Schepper’ geboren of gemanifesteerd. In feite is de Schepper een punt van gefocust oneindig bewustzijn dat oneindige intelligente energie tot uitdrukking brengt. De Ene Oneindige Schepper, die zelfbewust (bewust van zichzelf) wordt, probeert zichzelf als Schepper te ervaren, en begint daarmee de volgende stap naar beneden in de scheppingsspiraal.
Door zijn oneindige intelligentie te concentreren, manifesteert de Ene Oneindige Schepper intelligente energie die je de grote centrale zon zou kunnen noemen. Vervolgens verdeelt het zichzelf in kleinere delen van zichzelf, die zichzelf op hun beurt kunnen ervaren als scheppers (of centrale zonnen). Met andere woorden, elke centrale zon (of schepper) is een stap terug in bewust bewustzijn (of vervorming) ten opzichte van de oorspronkelijke ‘gedachte’ van de schepping.
De schepping is gebaseerd op de ‘drie primaire vervormingen van de oneindige’: Vrije wil, Liefde & Licht
1) Vrije wil: In de eerste wet (of vervorming) van de schepping ontvangt de schepper de vrije wil om zichzelf te kennen en te ervaren als een geïndividualiseerd, hoewel (paradoxaal genoeg) verenigd aspect van de Ene.
2). Liefde: In de tweede wet van de schepping wordt de aanvankelijke vervorming van de vrije wil een focuspunt van bewustzijn, bekend als Logos, of liefde (of ‘Het Woord’ in bijbelse termen). Liefde, of Logos, neemt dan, met behulp van haar oneindige intelligente energie, de rol op zich van het mede-scheppen van een breed scala aan fysieke manifestaties (gedachtevormen) of dichtheden (die sommigen dimensies of bestaansgebieden noemen), waarin, volgens haar intelligente ontwerp, het beste het scala aan potentiële ervaringen biedt waarin het zichzelf kan leren kennen. In feite zou de Ene Oneindige Schepper, door zichzelf in Logos te verdelen, in jullie begrip van de derde dichtheid een “Universele Schepper” kunnen worden genoemd. Met andere woorden: de Logos schept fysieke universums waarin hijzelf en de schepper zichzelf kunnen ervaren (“laat er licht zijn”).
3). Licht: Om deze oneindige spirituele of levenskrachtenergie te manifesteren in een fysieke gedachtevorm van dichtheden, creëert Logos de derde vervorming van licht. De aard van alle fysiek gemanifesteerde energie is licht. Waar dus enige vorm van fysieke materie bestaat, is er licht, liefde en goddelijke intelligente energie in de kern .
Uit de drie oorspronkelijke primaire vervormingen van het Ene, die de schepping maken, ontstaan ontelbare hiërarchieën van andere subvervormingen, die elk hun eigen specifieke paradoxen bevatten. Het doel van het spel is om deze verdere verdelingen van de schepping binnen te gaan en vervolgens te proberen de polariteiten te harmoniseren om jezelf opnieuw te leren kennen als de schepper ervan.
Gebruikmakend van zijn oneindige intelligentie ontwierp de Oneindige Schepper een blauwdruk gebaseerd op de eindige principes van de vrije wil van bewustzijn en creaties op subniveaus, die elk op hun beurt zich bewust konden worden van zichzelf en zichzelf als scheppers konden ervaren.
De Ene Oneindige Schepper (of grote centrale zon) verlaagt zijn oneindige energie om Logos te worden. Logos ontwerpt op zijn beurt enorme universa in de ruimte (nog niet gematerialiseerd), waarbij hij aftreedt en zichzelf weer opsplitst in Logoi (meervoud), met andere woorden, in een reeks centrale zonnen die elk een Logos (of mede-schepper) zullen worden van zijn eigen universum. Toch bevat elk uniek geïndividualiseerd deel dat door de Ene Oneindige Schepper is gecreëerd, als essentie ervan, intelligente oneindigheid
Met behulp van de wet van de vrije wil ontwerpt en creëert elke universele Logos (centrale zon) zijn eigen versie of perspectief van de fysieke werkelijkheid waarin hij zichzelf als schepper kan ervaren door zijn intelligente energie te richten op het creëren van bijvoorbeeld de vorm van sterrenstelsels in zichzelf. Als elke galactische Logos (sub-Logos) weer naar beneden treedt, kan hij zichzelf opsplitsen in nog verdere delen van mede-scheppers (sub-sub-Logos), die vervolgens hun eigen ideeën over de fysieke werkelijkheid kunnen ontwerpen en manifesteren, zoals in de vorm van punten van bewustzijn dat we sterren en planeten noemen.
We zijn niet rechtstreeks geschapen door de Ene Oneindige Schepper, maar eerder door onze eigen logo’s, sub-logo’s, sub-sub-logo’s enzovoort. Vanuit dat perspectief zijn onze directe persoonlijke scheppers dus verschillende delen of sub-logo’s van de Ene, hoewel we allemaal in wezen uit hetzelfde scheppingsmateriaal bestaan, geïnitieerd door de Ene Oneindige Schepper.
Dit komt uit het document de hidden hand, ik ben het volledig document nog naar het nederlands aan het vertalen en ga het dan hier plaatsen
Geef een reactie