Naheffingsaanslag motorrijtuigenbelasting autonoom/soeverein: amsterdam ECLI:NL:GHAMS:2023:2770

5.1.1.Belanghebbende heeft in hoger beroep onder meer aangevoerd – kort samengevat en zakelijk weergegeven – dat de rechtbank een onjuiste en strafbare beslissing heeft genomen, door te negeren dat hij als soeverein persoon met niemand anders te maken heeft dan met zijn geboorte- en grondrecht als individu. Daarom is hij heerser over zichzelf en heeft hij niets met de Grondwet te maken, die volgens hem overigens ongeldig is omdat de Kroon zich tijdens de Tweede Wereldoorlog buiten het Rijk heeft geplaatst. Belanghebbende stelt daarom als autonoom en soeverein persoon zelf te kunnen bepalen of hij al dan niet belasting betaalt en is hiertoe pas bereid als een persoon van de Belastingdienst eerst een ‘Overeenkomst tav wetgeving aan toonder’ met hem aangaat. Het misschien wel meest cruciale bewijsstuk is zijns inziens de door ‘Donald J. Trump’ op 4 maart 2021 in Bern (Zwitserland) getekende Gesara/Nesara-wetgeving, die sindsdien in Europa en dus ook in Nederland zou gelden. Een van de punten hierin is dat elke vorm van opgelegde belasting diefstal is en dus strafbaar is. Daarom kan hij als autonoom persoon zelf bepalen of hij belasting betaalt, zo stelt belanghebbende. Een aanvullend argument is dat de vereniging waarvan hij lid is, [vereniging], volgens belanghebbende onlangs heeft aangetoond dat de Belastingdienst wordt aangestuurd vanuit het buitenland. Ook om die reden concludeert belanghebbende tot vernietiging van de opgelegde naheffingsaanslag. Belanghebbende heeft het Hof verzocht om, anders dan de rechtbank, expliciet te oordelen over deze volgens hem onweerlegbare argumenten.

5.1.2.De inspecteur is van mening dat de rechtbank een juiste beslissing heeft genomen en dat al hetgeen belanghebbende hiertegen in hoger beroep heeft aangevoerd, daaraan niet afdoet.

5.1.3.Het Hof verenigt zich met de beslissing van de rechtbank over de opgelegde naheffingsaanslag en maakt de gronden waarop deze beslissing berust (rechtsoverwegingen 3 en 4) tot de zijne. Naar aanleiding van hetgeen belanghebbende in hoger beroep heeft aangevoerd, overweegt het Hof voorts als volgt.

5.1.4.Op een ieder die in Nederland woont, gevestigd is of verblijft, is de wetgeving van toepassing zoals deze in Nederland van kracht is. Tot deze wetgeving behoort de Wet op de motorrijtuigenbelasting 1994. Deze belastingwet (een wet in formele zin) is in overeenstemming met internationale verdragen waaraan Nederland is gebonden. Op grond van hetgeen de rechtbank in rechtsoverwegingen 3 en 4 van haar uitspraak heeft overwogen, is belanghebbende motorrijtuigenbelasting verschuldigd en is de naheffingsaanslag terecht opgelegd. Belanghebbende kan zich niet aan deze belastingplicht onttrekken met de stelling dat hij als autonoom en soeverein persoon zelf kan bepalen of hij belasting wil betalen. De door belanghebbende gestelde ondertekening in Bern door Donald J. Trump van ‘Gesara/Nesara’-wetgeving, indien dergelijke wetgeving al zou bestaan en wat daar verder overigens van zij, heeft in Nederland geen enkel rechtsgevolg. De door belanghebbende gestelde activiteiten van [vereniging], eveneens wat daar verder overigens van zij, maken evenmin dat belanghebbende geen motorrijtuigenbelasting verschuldigd is. Hetgeen belanghebbende voor het overige nog heeft aangevoerd, leidt niet tot een ander oordeel.

5.2.1.Bij zijn beoordeling van de vraag of aan belanghebbende terecht een verzuimboete is opgelegd, stelt het Hof het volgende voorop. In rechtsoverweging 5 van de uitspraak van de rechtbank is de toepasselijke regelgeving juist weergegeven, zij het dat paragraaf 34, tweede lid, van het BBBB met ingang van 1 juli 2023 is gewijzigd (bij besluit van 22 juni 2023, nr. 2023-13263, Stcrt. 2023, 17366). Met ingang van deze datum is de verzuimboete van deze bepaling verlaagd van maximaal 100 procent naar 50 procent van het bedrag aan belasting dat niet of gedeeltelijk niet is betaald (behoudens uitzonderlijke gevallen, zoals vermeld in paragraaf 34, vierde lid, BBBB), met een minimumbedrag van € 50.

5.2.2.Tijdens de zitting in hoger beroep heeft de inspecteur zich op het standpunt gesteld, onder verwijzing naar de met ingang van 1 juli 2023 gewijzigde bepaling van paragraaf 34, tweede lid, BBBB, dat de aan belanghebbende opgelegde verzuimboete dient te worden verminderd tot het minimumbedrag van € 50. Belanghebbende heeft gesteld dat de verzuimboete moet worden vernietigd, omdat hij als soeverein persoon zelf bepaalt of hij al dan niet belasting wil betalen. Daardoor heeft – zo begrijpt het Hof belanghebbendes standpunt – zich volgens belanghebbende geen verzuim voorgedaan.

5.2.3.Vaststaat dat belanghebbende met een motorrijtuig gebruik heeft gemaakt van de openbare weg op een tijdstip dat de tenaamstelling van het kenteken van het motorrijtuig in het kentekenregister was geschorst (zie de onder 2.1 vermelde feiten). Omdat dit leidt tot een wijze van beëindiging van de schorsing die op grond van artikel 35 van de Wet op de motorrijtuigenbelasting 1994 naheffing van motorrijtuigenbelasting rechtvaardigt (zie 5.1.3 en 5.1.4, heeft de inspecteur daarmee de feiten en omstandigheden doen blijken waaruit volgt dat belanghebbende een verzuim heeft begaan waarvoor hem op de voet van artikel 37 van de Wet op de motorrijtuigenbelasting 1994 in verbinding met artikel 67c AWR een verzuimboete kan worden opgelegd. Het Hof acht een verzuimboete van € 50 in het onderhavige geval passend en geboden. Feiten en omstandigheden die zouden moeten leiden tot het oordeel dat de boete zou moeten vervallen wegens afwezigheid van alle schuld of zouden kunnen leiden tot verdere matiging van de boete, zijn gesteld noch gebleken. Het argument van belanghebbende dat hij zelf bepaalt of hij belasting wil betalen of niet, vormt niet een dergelijke omstandigheid.

5.3.De slotsom van het hiervoor overwogene is dat de uitspraak van de rechtbank moet worden vernietigd, maar uitsluitend voor zover het de beslissing betreft inzake de opgelegde verzuimboete. De verzuimboete dient te worden verminderd tot € 50.